Andrew Parsons, voorzitter van het Internationaal Paralympisch Comité, loopt deze dagen door Ahoy tijdens de Europese Para Kampioenschappen (EPC2023), op geleende schoenen. Zijn koffer was zoekgeraakt op Schiphol. “Ik had nog wel een pak, maar miste een stropdas, riem en een paar goede schoenen. Eric Kersten, de organisator, bood me meteen een paar van hem aan, maat 43. Binnen een uur was mijn probleem opgelost. Het lijkt misschien iets kleins, maar voor mij kenmerkt het de flexibiliteit, de grondigheid, de oplossingsgerichtheid van deze organisatie. Als je tijdens een evenement ook op zulke details kunt letten, ben je tot veel meer in staat.”

Parsons noemt zijn bezoek aan Rotterdam zeer waardevol. “Het is geweldig om hier te zijn. Ik weet nog dat ik een paar jaar geleden, toen ik voor het eerst kennismaakte met het concept, dacht: wow, dit is heel ambitieus. Maar tegelijkertijd dacht ik dat het het juiste idee was, het juiste concept op het juiste moment. Ik geloof dat het concept om sporten samen te brengen belangrijk is. Omdat we daarmee impact op hoog niveau creëren. Als je alle tien Europese kampioenschappen in verschillende delen van Europa in verschillende periodes houdt, hebben we niet dezelfde impact als hier. Ook vanuit het oogpunt van ontwikkeling is het belangrijk. Voor veel landen hier, zoals Kosovo, is het een heel goede kans om naar een internationaal multisportevenement te gaan, dat niet de Paralympische Spelen zijn, en er ervaring op te doen.”

Als hij door Rotterdam loopt, is de 46-jarige Braziliaan erg enthousiast. “Het is gewoon verbazingwekkend op welk niveau dit evenement is georganiseerd. Het niveau van de dienstverlening aan de atleten, de infrastructuur is erg goed. Accommodaties, vervoer, locaties, het is allemaal uitstekend. Maar vergeet ook nooit de ervaring die deze atleten hier opdoen. Sommigen van hen zijn nog erg jong, sommigen zullen de volgende Paralympische Spelen niet halen, maar deze ervaring met een multisportevenement is echt goed voor hun carrière.”

Hoewel de IPC-voorman veel vergaderingen en besprekingen had gepland, vond Parsons (‘gelukkig maar’) ook tijd om op de tribune plaats te nemen. “Ik ben naar boccia en judo geweest en heb een heel goed niveau gezien, een paar heel spannende wedstrijden. De energie is er, het enthousiasme is er. En nogmaals, de locaties zijn geweldig, de service is geweldig. Dit is echt EK-niveau. Daarom zijn de atleten en de nationale bonden erg blij. En ik ook.”

Naast onder meer de Para Pan-American Games en de Asian Para Games heeft Europa nu dus met de European Para Championships een overkoepelend evenement, een verzameling van (nu nog) tien EK’s. “Er zijn veel culturele, geopolitieke en geografische verschillen in Europa, maar toch is het logisch, ik begreep het concept meteen. De mensen in Rotterdam hebben geen beperkingen gezien en durfden groot te dromen. Ze versterken de Paralympische beweging door nieuwe verbindingen te leggen. Deze kampioenschappen zullen een positieve invloed hebben op de parasport en op gemeenschappen in heel Europa.”

Parsons gelooft nu al in een voortzetting van de Europese Para Championships. “Tot nu toe ben ik erg blij en zoals ik al zei tijdens de openingsceremonie, hopelijk hebben we een volgende editie in 2027, 2031 enzovoort. Ik zou echt willen dat dit evenement elke vier jaar een vast onderdeel wordt van de internationale kalender.”